Sekcja 1.10.32 książki „O granicach dobra i zła”, napisanej przez Cycerona w 45 roku p.n.e.
„Abyście mogli zobaczyć, skąd bierze się cały ten wrodzony błąd tych, którzy oskarżają przyjemności i chwalą ból, otworzę całą sprawę i wyjaśnię dokładnie to, co powiedział ów odkrywca prawdy i jak to było architekt szczęśliwego życia. Wielkie cierpienia podążają za tymi, którzy nie wiedzą, jak szukać przyjemności. Nie ma też nikogo, kto pragnie gonić za bólem, ponieważ jest bólem, ale ponieważ nigdy nie zdarzają się takie czasy, szuka wielkiej przyjemności poprzez pracę i ból. kto z nas podejmuje się ćwiczeń fizycznych inaczej, jak tylko po to, by odnieść z tego jakąś korzyść? Ale któż może słusznie winić tego, kto chce czerpać z tej przyjemności bez żadnych dyskomfortów, albo tego, kto unika bólu, z którego nie wynika żadna przyjemność?
Tłumaczenie z 1914 r. autorstwa H. Rackhama
„Ale muszę ci wyjaśnić, jak narodził się cały ten błędny pomysł potępiania przyjemności i wychwalania bólu, i dam ci pełny opis systemu, i objaśnię rzeczywiste nauki wielkiego odkrywcy prawdy, mistrza-budowniczego ludzkiego szczęścia. Nikt nie odrzuca, nie lubi ani nie unika przyjemności samej w sobie, ponieważ jest przyjemnością, ale dlatego, że ci, którzy nie wiedzą, jak racjonalnie dążyć do przyjemności, napotykają konsekwencje, które są niezwykle bolesne. I znowu nie ma nikogo, kto kocha, dąży lub pragnie uzyskać ból sam w sobie, ponieważ jest bólem, ale dlatego, że czasami zdarzają się okoliczności, w których trud i ból mogą przynieść mu jakąś wielką przyjemność. Aby podać trywialny przykład, który z nas kiedykolwiek podejmuje się żmudnego wysiłku fizycznego, chyba że po to, aby uzyskać z niego jakąś korzyść? Ale kto ma prawo krytykować człowieka, który wybiera przyjemność, która nie ma irytujących konsekwencji, lub który unika bólu, który nie przynosi żadnej przyjemności?”\
Sekcja 1.10.33 książki „O granicach dobra i zła”, napisanej przez Cycerona w 45 roku p.n.e.
„Ale w rzeczywistości obaj oskarżamy i ze słuszną nienawiścią sprowadzamy tych, którzy na to zasługują, złagodzonych pochlebstwem obecnych przyjemności, zepsutych i zaślepionych żądzą bólu i kłopotów, których wkrótce doświadczą. Jest to łatwe i celowe rozróżnienie , bo kiedy mamy wolność wyboru i nic nie stoi na przeszkodzie, abyśmy robili to, co nam się najbardziej podoba, należy odrzucić wszelką przyjemność, aby przyjemności zostały odrzucone, a przykrości nie zostały odrzucone. Dlatego wybór tych rzeczy należy do mądrych aby albo odrzucając przyjemności, można było osiągnąć inne rzeczy, albo znosząc cierpienia, można je było odeprzeć.”
1914 translation by H. Rackham
„Z drugiej strony, potępiamy z prawym oburzeniem i niechęcią ludzi, którzy są tak oszukani i zdemoralizowani urokami chwilowej przyjemności, tak zaślepieni pożądaniem, że nie mogą przewidzieć bólu i kłopotów, które z pewnością nadejdą; i równa wina należy się tym, którzy nie wypełniają swego obowiązku przez słabość woli, co jest tym samym, co powiedzenie przez uchylanie się od trudu i bólu. Te przypadki są zupełnie proste i łatwe do rozróżnienia. W wolnej chwili, gdy nasza moc wyboru jest nieskrępowana i gdy nic nie przeszkadza nam w robieniu tego, co lubimy najbardziej, każda przyjemność powinna być mile widziana, a każdy ból unikany. Ale w pewnych okolicznościach i ze względu na roszczenia obowiązku lub zobowiązania biznesowe często zdarza się, że przyjemności muszą zostać odrzucone, a uciążliwości zaakceptowane. Mądry człowiek zatem zawsze trzyma się w tych sprawach tej zasady wyboru: odrzuca przyjemności, aby zabezpieczyć inne, większe przyjemności, albo znosi ból, aby uniknąć gorszego bólu”.